Het is een bijzonder
verhaal, dat verhaal van Jezus. Zijn lijden, alleen, zijn dood, onschuldig.
Maar... is het onder ons niet doodnormaal dat één iemand wordt afgerekend op wat er fout gaat?
Dat er één verantwoordelijk wordt gehouden en al het onbehagen, de ongerustheid, de boosheid over zich heen krijgt?
Dat er één verantwoordelijk wordt gehouden en al het onbehagen, de ongerustheid, de boosheid over zich heen krijgt?
De wielrenner die alle
boosheid en teleurstelling om een besmette sport treft.. het
was niet zo mooi als we dachten en wilden. Daar moet iemand voor boeten, schuld
voor belijden, vergiffenis vragen.
Waarschijnlijk zijn allen
schuldig, maar wij willen er één zien die de schuld op zich neemt, op de bank
bij Oprah.
De bankier die alle
kwaadheid om en onrust om wankelende banken over zich heen krijgt gestort. Hij
moet schuld bekennen, door het stof, anders komen we zijn enorme villa
bezoeken, of bombarderen we hem via sociale media. Waarschijnlijk zit de neiging
om te graaien als het gemakkelijk kan in velen van ons, maar we kijken naar die
ene – hij heeft het gedaan. Als we maar naar hem blijven wijzen..
De minister die de angst
dat ons geld niet veilig is, onze zekerheid – de angst ook van journalisten en
tv presentatoren – en ter verantwoording wordt geroepen: liever liegen over wat
nodig is, dan de financiële markten onrustig maken. Eerlijkheid levert verlies
op. En dat verlies moet iemands schuld zijn.. terwijl we allemaal deel zijn van
het probleem. Die ene – die had het anders moeten doen, want door hem gaat het
fout.
´We zijn één wereld` zong
Jezus in the Passion op Witte Donderdag. De problemen die er zijn zijn niet van
hen, maar van ons.
Maar we hebben zo de neiging om er een ander op af te willen rekenen. Een schuldige te zoeken om onze angst en onrust te sussen. Een oplossing is nog niet dichterbij, maar het lucht op om te kunnen wijzen naar iemand. Dan kun je vervolgens gewoon weer verder?
Maar we hebben zo de neiging om er een ander op af te willen rekenen. Een schuldige te zoeken om onze angst en onrust te sussen. Een oplossing is nog niet dichterbij, maar het lucht op om te kunnen wijzen naar iemand. Dan kun je vervolgens gewoon weer verder?
Dit begint op een
donderpreek te lijken..
en het gaat natuurlijk over het tegenovergestelde vandaag! Om opstanding, blijheid, jubel, vreugde.. feest…
en het gaat natuurlijk over het tegenovergestelde vandaag! Om opstanding, blijheid, jubel, vreugde.. feest…
Want er is iets veranderd.
Door die ene, door Jezus.
Ik loop al dagen met de liedjesvan de Passion in mijn hoofd, en vooral met dat
liedje dat Jezus – in de persoon van René van Kooten – zong op het strand, het
Gethsemane van Den Haag.
Ik heb je lief.. ik heb je liever.. liever dan mijn leven.. dan om het even wat..
Daar draait het om, dat keert de boel om, een wending ten goede.. daar staat iemand op. Wijst niet naar anderen, maar omarmt mij, jou, de bankier en de spaarder, de fietser en de bankzitter, de minster en de buurman, het slachtoffer en de dader.. met onze fouten en verdriet. Hij rekent ons niet af op onze daden. Wij zoeken iemand die de schuld kan dragen.. en hij wordt dat, vrijwillig.
Ik loop al dagen met de liedjes
Ik heb je lief.. ik heb je liever.. liever dan mijn leven.. dan om het even wat..
Daar draait het om, dat keert de boel om, een wending ten goede.. daar staat iemand op. Wijst niet naar anderen, maar omarmt mij, jou, de bankier en de spaarder, de fietser en de bankzitter, de minster en de buurman, het slachtoffer en de dader.. met onze fouten en verdriet. Hij rekent ons niet af op onze daden. Wij zoeken iemand die de schuld kan dragen.. en hij wordt dat, vrijwillig.
Hij omarmt ons.. met
alles wat we zijn..
Hij ontwijkt niemand door de andere kant op te kijken, hij verzet zich niet door naar een ander te wijzen, hij weer niet af, slaat niet terug, hij relativeert niet weg. Hij staat daar en laat het volledig op zich af komen. Alles wat wij meebrengen, donker en licht, alles. Met compleet open vizier, met open armen.
En zo wordt kwaad omgekeerd tot goedheid.. slaat haat om naar liefde.. en breekt in duister licht door.
Hij ontwijkt niemand door de andere kant op te kijken, hij verzet zich niet door naar een ander te wijzen, hij weer niet af, slaat niet terug, hij relativeert niet weg. Hij staat daar en laat het volledig op zich af komen. Alles wat wij meebrengen, donker en licht, alles. Met compleet open vizier, met open armen.
En zo wordt kwaad omgekeerd tot goedheid.. slaat haat om naar liefde.. en breekt in duister licht door.
De kracht om niet naar een ander te wijzen maar zelf op te staan en op te
komen voor een ander – die wordt vandaag in ons wakker gemaakt.
Niet met een goedkoop
moralistisch verhaaltje met een opgeheven vinger.
Maar doordat er iemand is die daar staat, armen open – voor alles wat wij zijn. Geen oordeel, geen afwijzing.. hij draagt het. Zonder enige reserve draagt hij wat wij met ons meebrengen. Het kruis is gemaakt van al het donker in ons. Hij draagt het kwaad en versterkt het goede..
Maar doordat er iemand is die daar staat, armen open – voor alles wat wij zijn. Geen oordeel, geen afwijzing.. hij draagt het. Zonder enige reserve draagt hij wat wij met ons meebrengen. Het kruis is gemaakt van al het donker in ons. Hij draagt het kwaad en versterkt het goede..
En dan.. wat gebeurt er
dan, als iemand dat doet? Het kwaad van de wereld toelaat, en draagt..
Dan is het drie dagen
doodstil. Stil als het graf. Koud is het, winters koud.
Maar er is iets
veranderd. En waar wij het niet zien, verborgen, groeit er iets.
Het is het geheim van stille zaterdag. Het geheim van het zaad dat in de grond rust, en groeien gaat. We zien het niet, en doorgronden het niet..
Het is het geheim van stille zaterdag. Het geheim van het zaad dat in de grond rust, en groeien gaat. We zien het niet, en doorgronden het niet..
Maar in de stilte, de kou en de machteloosheid.. op het diepste punt.. daar breekt het licht door.
Het is Gods geheim. Dat
hij doet opstaan, de liefde doet opstaan. Een mens doet opstaan.. zijn zoon
doet opstaan, uit de dood.
Dat Hij het goede in ons
doet opstaan, versterkt wat er is aan goede wil, aan liefde…
Het wordt licht en terwijl in Maria’s lijf nog het donker van de nacht
heerst, en de tranen haar verblinden, breekt het licht door.
Ze hoort haar naam. Hij leeft. En zal nooit meer sterven.
Hij zal voor altijd haar hand pakken om haar te helpen, haar op te richten.
Ze hoort haar naam. Hij leeft. En zal nooit meer sterven.
Hij zal voor altijd haar hand pakken om haar te helpen, haar op te richten.
Ze moet wel zingend
weggegaan zijn, uit die tuin. Terug naar huis
God laat ons zingen na een lange nacht. Hoe dat gaat, dat is het geheim van Stille zaterdag.. maar hij laat ons weer zingen.
God laat ons zingen na een lange nacht. Hoe dat gaat, dat is het geheim van Stille zaterdag.. maar hij laat ons weer zingen.