woensdag 29 februari 2012

@veertigdagen: aarzelend begin van verandering

Wat we willen:
momenten van helderheid
of beter nog: van grote
klaarheid.

Schaars zijn die momenten
en ook nog goed verborgen

Zoeken heeft dus
nauwelijks zin, maar
vinden wel.
De kunst is zo te leven
dat het je overkomt
Die klaarheid, af en toe.          Martin Bril
*****
Dit is een aarzelend begin
En ik wil je vragen
Me niet te troosten
Niet te dragen
Maar getuige te zijn van mij
Van mij zonder grote woorden
Zonder doorgaan op kracht
Ik heb nooit toegelaten
Dat iemand mij zo zag

Maar ik wil niet bang zijn
Niet bang zijn
Niet bang zijn

Dit is een aarzelend begin
**
Goed is
dat je niet doet wat slecht is
niet achter oplichters aanloopt
niet met het kwaad heult
niet je schouders ophaalt
'Kwaad, ach, zo is de wereld'.
Goed is dat je goede woorden
overweegt en wil:
Heb je naaste lief die is als jij
de vluchteling, de arme, doe hen recht.
Prent ze in het hart van je verstand,
die woorden
zeg ze voor je uit
gezegend ben je
een boom aan stromen levend water
vruchten zul je dragen
blad dat niet vergeelt
het zal je goed gaan.
Oplichter
ongezegend zal je zijn.
Een storm steekt op
je waait de leegte in. (psalm 1, naar Huub Oosterhuis)
*deze teksten maken onderdeel uit van een twitterproject, waarbij in de veertigdagentijd elke dag tweets verstuurd worden door 14 oecumenische twitteraars, via @veertigdagen.

zaterdag 25 februari 2012

woestijn

In vele kerken wordt op de eerste zondag van de veertigdagentijd het verhaal gelezen van ‘de verzoeking in de woestijn’.*  Voor Jezus in het openbaar actief wordt trekt hij zich terug op een stille en eenzame plek en vast 40 dagen lang. Terwijl hij zich zo oefent in zelfbeheersing komen de verleidingen dubbel op hem af; duivelse verleidingen van de gemakkelijkste weg.

Jezus zoekt de woestijn op,
de leegte;
confrontatie met stemmen die verleiden
tot de gemakkelijkste weg.

Het comfort – consumeren zonder te denken;
de sprong – de spanning en de kick waardoor je voelt dat je leeft;
de macht – die maakt dat je je belangrijk voelt.


Onze tijd vraagt om een woestijn,
om leegte,
om zelfbeheersing.
Niet aanhollen achter nieuwsgierigheid, hulpvaardigheid, geldingsdrang..
Onze tijd vraagt om een woestijn
van zwijgen en wachten
zoals het waken om het bed van een zieke.
Niet wegvluchten voor kwetsbaarheid,
maar oefenen in kracht om waarachtig te leven;
oefenen in blijven.

* Matteüs 4: 1-11; Marcus 1: 14, 15; Lucas 4: 1-13

vrijdag 24 februari 2012

eros

Het einde van een dagje sauna is het juiste moment om te schrijven over het lijf. Wij zijn ons lijf.. om mee te beginnen. En we zijn erotische wezens.. ook dat nog.

Erotiek wil ik hier bij niet versmallen tot ‘de daad’. Het gaat om het genieten van het lijf als voertuig voor contact – een blik, een gebaar, geur of een stem.. de ander raakt je, en zo ontstaat verbinding. Eros is positieve spanning, trillingen tussen mensen die zorgen voor communicatie. Ganzevoort e.a. beschrijven treffend hoe die spanning in vele relaties speelt; tussen mannen en vrouwen, tussen vrouwen en mannen onderling, niet alleen in liefdes-relaties. *
Erotiek is alom tegenwoordig. Maar dan bedoel ik wel iets anders, dan de manier waarop seksualiteit in de smalle betekenis alomtegenwoordig is in onze samenleving. Overal gaat het over gepassioneerd en geweldig vrijen.. in liedjes, in romans, in films.
Terwijl seks vaak neerkomt op goedbedoeld gerommel en gedoe, liefdevol proberen met hier en daar een hoogtepuntje. Het gaat over 2 lijven die elkaar raken, skin to skin.. ontroerend genoeg, zonder grandioos hoogtepunt.
Maar menigeen vraagt zich ongerust af of er iets mis is, omdat ze het niet vaak genoeg, niet groots en meeslepend, niet romantisch genoeg doen.
Waarom idealiseren we seks zo? Wordt het niet enorm overgewaardeerd in onze cultuur? Hebben we zo’n behoefte om ons lijf te zijn, ons te verliezen in complete overgave? Moe van het gewicht van ons waterhoofd aan gedachten.. En geplaagd door de illusie dat perfect geluk maakbaar is als we maar genoeg ons best doen.
Wij hebben geen perfect lijf, meestal geen perfecte seks, en ons hoofd zit ons daar ook nog ‘ns bij in de weg met alle eisen die we aan onszelf en de ander stellen.
Maar we hebben wel een lijf dat communiceren kan, dagelijks. Dat is erotiek. Mooi.
* zie Ganzevoort, Olsman en van der Laan "Adam en Evert"

vrijdag 17 februari 2012

Verdienen

Verdient een schoonmaker minder dan een directeur van, noem eens wat, een woningbouwstichting? Het is een gegeven dat het zo is, maar verdiènt die directeur het ook echt, om zoveel meer op zijn rekening te ontvangen?
Jezus vertelt een gelijkenis, over dagloners. Flexwerkers dus, die maar moeten afwachten of ze ingehuurd zullen worden. Een groepje van hen wordt ‘s morgens vroeg van het plein geplukt waar ze rondhangen, om druiven te plukken. Zijn het de fitste, de jongere krachten? De werkgever komt een dagloon met hen overeen. Dat wat je nodig hebt om van te kunnen leven. Drie uur later gaat de werkgever terug naar ‘t plein, en haalt nog een plukje werknemers. Ze zullen goed betaald worden, belooft hij. Tot 3 keer toe gaat hij mensen halen. Wie wordt het laatst gekozen – degene met een kleurtje, een handicap, met weinig opleiding? De laatste groep hoeft maar even te plukken, dan is de werkdag voorbij. Dan komt het moment van uitbetalen. Die laatstgekomen zijn het eerst. Zij krijgen het dagloon, dat aan de eerste groep beloofd was. Maar als de anderen hun geld in ontvangst nemen, blijkt het precies evenveel! Niks meer! Terwijl ze uren langer gezwoegd hebben.
Hoe oneerlijk is dat...
Maar zo gaat het dus bij God. In Gods economisch systeem krijgt iedereen wat hij nodig heeft om van te leven. Niet de prestatie gaat voorop, geen Niet dat je er niks voor hoeft te doen. Maar voorop staat: iedereen genoeg voor het dagelijks brood.
Dat is een spiegel voor ons. Voor ons die zo snel gaan vergelijken. Waarom krijgt die ander meer.. ?  Waarom heeft die ander meer? Ik ben toch niet minder dan een ander?
In Gods economie worden inkomensverschillen niet verder opgedreven, maar verdient ieder genoeg om van te leven. Omdat ieder mens dat verdient.

zaterdag 4 februari 2012

mannelijk?!

zie: http://www.staatgeschreven.nl/2012/02/04/het-is-gods-bedoeling-dat-het-christendom-mannelijke-is/
voor een gastblog van mijn hand, over de vraag of het bijbels te onderbouwen is, dat leiderschap (in de kerk) aan mannen is voorbehouden

winter








Alles,
tot het kleinste, kleinste takje
van een ijzige versiering
voorzien

daar is aandacht
aan besteed