vrijdag 16 februari 2018

vasten

De 40dagen tijd is ook wel 'vastentijd'. Maar waarom zou je vasten?
Er is een verhaal over Teresia van Avila en Johannes van het Kruis, 2 mystici uit de 16e eeuw die met elkaar bevriend waren. Ze zijn op een dag bijeen voor een maaltijd. Er worden druiven gebracht. Johannes van het Kruis zegt: “Ik eet er geen, want er zijn te veel mensen die nooit druiven kunnen eten.” Teresia van Avila antwoordt: “Ik wèl, al was het maar om God te danken voor deze druiven.”

Waarom zou je vasten? Kun je niet beter die heerlijke druif voluit genieten? Zoals ze het je leren in de cursus mindfulness met een rozijn?
Als je zo met aandacht en dankbaarheid met eten om kunt gaan, dan is vasten misschien niet zo nodig. 


Opvulmiddel voor lege momenten, onbestemde gevoelens en ongeloste vragen.. dat is eten nogal eens voor mij. Als troost: comfort food dat het onbehagen even stilt.
Ik heb meer middelen om mezelf af te leiden en te troosten. Ze zijn op zich niet zo fout, in kleine hoeveelheden zeker niet. Maar aan het einde van de dag, als ik terugkijk en me afvraag: wat heeft me goed gedaan?, dan denk ik met spijt aan die zak chips, dat extra glas wijn of het geld dat ik impulsief uitgegeven heb. Het heeft me niet echt goed gedaan; het troostte niet echt. 


'Wat is uw enige troost in leven en in sterven' vroeg de Catechismus aan generaties kinderen. Een vraag die ik opnieuw stellen wil. Wat troost me echt? Kan ik dagelijks vertrouwen oefenen, dat er met leegte en verdriet te leven valt? Dat er troost en vreugde is... omdat ik gedragen word door de Eeuwige zelf... 

Hoe oefen ik dat deze 40 dagen?
Ik neem me voor niet te snel naar troost-eten te grijpen. Ik neem me voor om dagelijks letterlijk in beweging te blijven - een stappenteller-app helpt, om me daar aan te houden. Gaande blijven, gewoon de ene voet voor de ander, in vertrouwen, dat wil ik oefenen.
En ik heb nog een app die ik dagelijks gebruik om vertrouwen te oefenen: de podcast BiddenOnderweg (of PrayasyouGo) met een Bijbeltekst, muziek en een paar vragen die op één of andere manier altijd over mijn leven gaan. Thuis, in de auto of wandelend luister ik ernaar, en oefen zo vertrouwen op Gods aanwezigheid.


40 dagen de ene voet voor de andere, oefenend in vertrouwen... zo ga ik de vastentijd in.


40 dagen tot Pasen...
Het komt er op aan
wat je doet
met afleiding
verleiding
dat wat je afhoudt
van wat ècht is
van wat goed is
van wat God is.
Eet je onvrede weg?
Zoek je spanning om te voelen dat je leeft?
Leef je om gezien te worden door anderen?
Jezus heeft het voor het grijpen:
bergen brood, springen zonder te vallen, macht zonder grenzen.
Jezus zegt nee.
Niets dan God in de woestijn,
40 dagen lang.
Kies jij
voor wat echt is
voor wat goed is
voor wat God is?