zaterdag 7 juli 2012

dominee; zwevend èn missionair...?

Van het weekend las ik het Manifest van Dominee 2.0, een beweging van jonge predikanten - ondertekend door de jonge predikant-in-opleiding waar ik maanden mee samenwerkte. En ik begon in het 'Zwevende gelovigen' van Joep de Hart - al even uitgekomen, maar bij mij totnutoe op de stapel nog-te-lezen. 
Dominee 2.0 schreef een bevlogen pleidooi voor een kerk-van-nu: marginaal, maar met een missie. Niet blijvend gebonden aan 17e eeuwse vormen (ze denken daarbij vast aan een statische kerkdienst?) en niet verzandend in schroom die zorgt voor vaag gepraat over 'licht liefde en liturgische kleuren'. De naam van God mag (of moet?) worden genoemd en verbonden met het concrete dagelijks leven.
Laat ik nu net bezig zijn om een missionair project van de grond te krijgen (als dominee 1.0 ;-) want sinds ik met een predikant-in-opleiding heb gewerkt voel ik me niet meer de eeuwig jongste bediende, maar een oudere predikant..da's even wennen).Na weken sleutelen aan het concept, feedback vragen en verwerken realiseerde ik me vandaag - met schrik - dat het woord 'God' niet in het concept voorkomt. ZIN gaat het heten,  het is gericht op zinzoekers, en de Bijbel komt erbij op tafel. Maar hoe expliciet maak ik, dat het 'christelijk' is, want schrikt dat potentiële deelnemers niet af?

Joep de Hart beschrijft het verschil tussen 'religie' en 'spiritualiteit'. Religie wordt in het algemeen verbonden met de institutionele vorm van geloven.. en die staat in een kwade reuk. Veel mensen hebben daar afscheid van genomen. Spiritualiteit klinkt in de oren van velen opener, en sluit meer aan bij een individuele zoektocht. Als ik het schematische overzichtje bekijk van de Hart, dan trekt het rijtje kenmerken van religie me bepaald niet aan. Ik neig duidelijk naar spiritualiteit. Terwijl ik me dagelijks verbind met het instituut kerk, als beroeps-gelovige ben ik zo zwevend als wat... 
Het gebruiken van open en niet uitgesproken christelijke taal is méér dan een strategie om de markt van spirituele zinzoekers aan te spreken. Het past bij mij, want ik voel me vaak zo geseculariseerd. Geloven is voor mij zo onvanzelfsprekend als wat, maar toch probeer ik het. Ik ga er zelfs in voor.. zwevend en wel. En ik ben bevlogen genoeg om naar buiten te willen, de straat op en de digitale snelweg, om anderen te laten delen in die prachtige verhalen uit de Bijbel. Die verhalen die gaan over concreet geloven, over God en mensen.. Over Jezus die mij steeds weer uit mezelf bevrijdt door zijn tegendraadsheid.
Die verhalen gaan misschien ook wel over zinzoekers van vandaag, die geen zin hebben in georganiseerde religie maar wel op zoek zijn naar spiritualiteit . Maar hoe maak ik hen, die mede-zoekers en zwevers, duidelijk dat het over hen gaat? Net als over mij.. geseculariseerd, zinzoeker, spiritueel èn dominee.. 

Toch nòg maar eens kijken naar het missionaire plan; want de naam van God, die zal toch niet afschrikken? 

zondag 1 juli 2012

een clip - een gebed

beelden kunnen klinken als een gebed.
Heer ontferm U.. KYRIE... omarm haar toch..