ZINborrel
Vrijdagmiddag, een groep van dertig mensen heeft zich
verzameld in de oude pastorie, die verscholen ligt achter het oude protestantse
kerkje van Cothen. Met een glas in de hand vormen ze een kring.
Ze zijn uitgenodigd voor een borrel (ZINborrel genoemd) die wordt georganiseerd
ter gelegenheid van een nieuw netwerk, met een website die de naam www.ZINinWijkbijDuurstede.nl draagt. Het is een netwerk voor online en offline
ontmoeting en inspiratie. Online wordt er inspiratie aangeboden; wie wil kan
dit wekelijks ontvangen. Offline zijn er gesprekken rond thema’s die geloof en
dagelijks leven verbinden, en avonden waar stilte en meditatie centraal staat.
De online en offline activiteiten lopen al enige tijd, maar zijn nu verzameld
onder een eigen naam.
Er is een divers gezelschap: leden van 2 verschillende protestantse gemeentes en mensen van buiten de kerk, die op een of andere manier betrokken zijn geraakt. Een groot deel kent elkaar niet.
Een kaars, een lied....
Er is een divers gezelschap: leden van 2 verschillende protestantse gemeentes en mensen van buiten de kerk, die op een of andere manier betrokken zijn geraakt. Een groot deel kent elkaar niet.
Een kaars, een lied....
De (hippe, niet kerkelijke) ontwerper van het logo van ZIN vertelt hoe hij de gedachte achter ZIN vertaald heeft in beeld. Een betrokkene van het eerste uur leest een gedicht voor van Toon Tellegen, dat begint met de zin ‘een man vond de zin van het bestaan..’. Een andere betrokkene vertelt wat het netwerk voor haar betekent.
Dan is het tijd om de taart waarop het logo staat aan te snijden.
Vervolgens zet de ontmoeting met een glas in de hand zich voort, terwijl de taart rondgaat en we die delen.
Liturgie...?
Deze ZINborrel bevat,
terugkijkend, meer liturgie dan ik me gerealiseerd had. Er zijn symbolen en
woorden die ondubbelzinnig naar God verwijzen (licht van Christus, verwijzingen
naar de Bijbel). Implicieter is de verwijzing in het lezen van een gedicht, het
delen van de taart
en het drinken van wijn in een kring. De borrel is een ‘evenement’: een in
principe eenmalig gebeuren waar mensen speciaal voor zijn uitgenodigd. De vraag
dringt zich op, of deze ontmoeting met een dergelijke ‘liturgie’ herhaalbaar
is.
Herhaalbaar?Hier verzamelde zich een groep mensen die deels met elkaar verbonden was, deels niet of heel losjes. Het netwerk waarvan ze het ontstaan kwamen vieren wil verbinding scheppen op de grens van instituten en groepen. Ontmoetingen rond de tafel en online verbinding (via de website, mail en facebook & twitter) houden zich niet aan de grenzen van bestaande groepen, aan het onderscheid wel/niet kerkelijk, of behorend tot die of die kerk. Ontmoeting vindt online plaats als het mensen uitkomt en offline op een avond door de week. Een vast traditioneel-kerkelijk moment in de week maakt er niet per se onderdeel van uit. Wel komen steeds weer bijbelverhalen op tafel, daarnaast worden uitdrukkelijk andere bronnen van gesprek aangeboord. Bij de wekelijkse online inspiratie wordt gebruik gemaakt van gedichten, van filmpjes en muziek. In de gesprekken komt de krant op tafel, worden tv programma’s teruggekeken, filosofie geraadpleegd. Er zijn avonden waar er geoefend wordt met vormen van meditatie.
Is er in dit netwerk van ontmoeting en online inspiratie behoefte aan vieren, en dan in de vorm van een borrel met ZINnig liturgisch moment? Liturgie met een glas wijn in de hand, rondom het licht van Christus – is dat aantrekkelijk voor wie niets of juist veel met de kerk heeft?