zaterdag 31 maart 2012

40 dagen ZINspiratie - Stille Week 'door het donker...naar het licht'

Stille zaterdag 7 april, dag 40


Goedheid is sterker dan slechtheid, liefde sterker dan haat
licht is sterker dan duister, leven sterker dan dood
hoopvol zijn wij, sinds Hij ons liefhad.
lied dat we zongen afgelopen week, tekst bisschop Tutu
**
Op de vloer van het zijn ligt de angst.
Of is er geen vloer en is dat de angst
van het hart dat verlangt
en schreeuwt om een hand die vangt?

Tot de vloer van het zijn daalde Eén
en vond er geen vloer, doodschrik alleen.
Toen, met al onze last,
hing Hij aan God, hield Hij zich vast.

Op de vloer van mijn zijn staat de rust.
Werd Hij niet die vloer, is dat niet die rust,
die hand die ons houdt,
door geen tevergeefs vertrouwd? Inge Lievaart

**

columnist Jean Jacques Suurmond over stilte

In gebed gaat het vooral om zwijgen. (..) Zolang we vragen, blijven we gevangen in onze eenzaamheid. Want in het antwoord ontvangen we slechts de 'ijzige echo' van onze eigen wensen en behoeften. Echt de ander ontmoeten, in zijn of haar uniekheid, begint daar waar niets meer verwacht wordt, waar stilte is.Gebed is oefening van die stilte, en daarmee van de liefde.
Dit werpt een nieuw licht op het gebed van Jezus aan het kruis ´Mijn God, waarom heb je mij verlaten?´ Het bleef stil. (..) Zijn stilte verbreekt de relatie met ons niet, maar geeft de grens aan: God is voorbij ons denken. en verlangen. Pas op die grens kunnen we een werkelijke relatie met hem aangaan. Dan wordt de stilte als een Stille Zaterdag waarop er iets met ons gebeurt.

Goede Vrijdag 6 april, dag 39

Twee teksten..




een klein meisje heeft een vogel gevangen
ze voelt het hartje kloppen
opeens knijpt ze zo hard mogelijk
vogeltje dood
en niet per ongeluk
dat meisje was ik
tot mijn verdriet
alleen maar willen weten
of je leven dat je in de hand kan houden
op eigen kracht ook af kan maken
maar wie doden kan, kan gedood worden
wie liegen kan, bedrogen worden
en ik ben bang, krijg angst om te leven
ik schaam me dat ik besta
en ook ik heb het koud

***

Uit de Marcus Passie van Dick van der Stoep

18 Aria “Stabat Mater”
 
1.Staande naast het kruis kan ik niet anders meer dan wenen
’t Onzegbaar groot verdriet wordt slechts begrepen door diegene
Die net als ik een kind verliezen moet

2.Staande naast het kruis zie ik het allemaal geschieden
Het ergste is toch wel dat ik mijn zoon geen hulp kan bieden
Het kind dat ik gebaard heb en gevoed

3.Staande naast het kruis hoor ik zijn allerlaatste woorden
De meeste mensen die mijn zoon vermoordden
Ze riepen hem hosanna nog zo zoet

4.Staande naast het kruis kan ik niet anders meer dan wenen
’t Onzegbaar groot verdriet wordt slechts begrepen door diegene
Die net als ik een kind verliezen moet


Witte Donderdag 5 april, dag 38

Dag waarop in veel kerken het verhaal van de voetwassing wordt gelezen: Jezus die de minste wil zijn, en zijn vrienden de voeten wast. Opmaat van het lijden dat komt, het verraad en de verlatenheid, na de laatste maaltijd die ze delen.

U vroeg om mijn handen
om ze te gebruiken voor uw goede zaak.
Ik gaf ze wel even, maar nam ze weer terug,
want het werk was zwaar.


U vroeg om mijn mond
om te protesteren tegen onrecht.
Ik fluisterde maar wat, om niet gepakt te worden.


U vroeg om mijn ogen
om de ellende van de armoede te zien.
Ik deed ze dicht, want ik wilde niets zien.


U vroeg om mijn leven
om door mij uw werk te doen.
Ik gaf maar een klein stukje, om niet té betrokken te raken.


Heer vergeef me mijn egoïsme
om U alleen te dienen als het mij goed uitkomt,
alleen op plaatsen waar het veilig is
en alleen met hen die het mij gemakkelijk maken.

Vader, vergeef mij, maak mij een nieuw mens,
zend mij uit als bruikbaar werktuig
en laat de betekenis van uw kruis

dieper tot mij doordringen. (Joe Sermane, Zuid Afrika)



woensdag 4 april - dag 37 niemand die mij zo heeft ontwapend’

Lied van Maria Magdalena (liedje van Stef Bos, gezongen door Riet Muylaert)



 
Jij viel zoals licht
In mijn leven naar binnen
De zon door de ramen
Aan het begin van de dag
Je zei het wordt tijd
om opnieuw te beginnen
We leven alleen nog
Recht uit het hart

Jij was altijd verwonderd
Met open armen
Jij liet mij zien
Dat samen bestaat
Jij hebt je dromen
Nooit verraden
Jij hebt de wereld
De liefde verklaard

De hemel brak open
De ruimte werd groter
Ik voelde me vrij
En ik wist niet waarom
Jij hebt de liefde
Nooit verloren
Maar jij vloog te hoog
Te dichtbij de zon

En nu kijk ik om
De sporen vervagen
Maar onzichtbare armen
Houden mij nog vast
Het wordt tijd om jou
Los te laten
Sluit je ogen en
Slaap zacht


Ik heb niemand gekend
Die mij zo heeft ontwapend
Ik heb niemand gekend
Die mij zo heeft verwond
Ik heb mezelf
In jou achtergelaten
Maar het was goed
Dat jij bestond


dinsdag 3 april - dag 36 - zie blog @veertigdagen 'wachten in stilte'

Maandag 2 april – dag 35, ‘liefde’

Een man wilde over liefde spreken.
‘Nee…! Niet over liefde…!’ riep iedereen
en iedereen ging weg of sloeg hem neer,
en de dood keek door een raam:
‘Over liefde…? Belachelijk..!’

Die man trok vleugels aan,
gelijk die van een lijster,
maar groter en radelozer,
en weg vloog hij en zong over de liefde
en de liefde zong over hem, ruiste over hem -

nooit zo verdrietig ging slapen een man
op de achteloze aarde.


Toon Tellegen

Zondag 1 april – 6e zondag in de 40 dagentijd
Vandaag wordt in veel kerken het verhaal van de intocht in Jeruzalem gelezen: Jezus wordt toegejuicht als hij op een ezel de stad binnenrijdt. Deze Palmzondag is het juichende begin van een verhaal van tegenstand, lijden en dood, een lange weg door het donker naar het licht.

Een hype
een held
een idool
we veren op
en zwaaien blij
met wat voor handen is

een held op een ezeltje
voeten in ’t stof
slepend
die Jezus
Verlosser

in hem zien we
succes

maar
overwinning
op het donker
kan alleen
door ’t donker
heen
door het stof

het stof
van ons leven..

gaat hij
naar het licht?


Thema van deze week: ‘door het donker..naar het licht’

Hieronder de activiteiten in de Stille Week, in de Protestantse gemeente Cothen (Brink 9,Cothen).
Woensdagavond is de kerk open voor wie inspiratie zoekt, een lichtje wil aansteken, een kopje koffie of een gesprek wil, of juist stilte.

Maandagavond 21.30 uur avondgebed
dinsdagavond 20 uur opname van The Passion Gouda 2011 kijken, 21.30 uur avondgebed
woensdagavond 19.30 kerk open, ruimte om inspiratie op te doen, 21.30 avondgebed
donderdagavond 19.30 uur, viering van Witte Donderdag, avondmaal, veel muziek uit Iona
vrijdagavond 19.30 uur viering van Goede Vrijdag, teksten en muziek
zaterdagavond 21.30 uur, viering van de Paaswake, teksten, licht, water, brood
zondagmorgen 10 uur, viering van Pasen

dinsdag 27 maart 2012

het Licht zal je thuisbrengen...


Als je zo je best doet maar het lukt maar niet
als je niet krijgt wat je nodig hebt
als je zo moe bent maar niet kunt slapen
je zit vast…

Als de tranen over je wangen stromen
als je iets verliest dat niet vervangen kan worden
als je liefhebt, maar het gaat kapot
als het niet erger kan…
Dan brengt het licht je thuis
en het verwarmt je koude botten
ik maak het goed, ik probeer het..
Op grote hoogte of in de diepte
als je liefde te groot is om los te laten
maar als je niet probeert dan zul je nooit weten
wat je waard bent..
 Licht zal je thuis brengen
en je koude botten verwarmen
ik maak het goed, ik probeer het.

zaterdag 24 maart 2012

40 dagen ZINspiratie week 5 'een weg te gaan'

Zaterdag 31 maart – dag 34 ‘een beetje vertrouwen’

Have a little Faith – door Ilse de Lange




Als de weg zo donker wordt dat je niets meer ziet
laat mijn liefde er een vonk van licht op werpen
heb een beetje vertrouwen in mij.


Als je alleen nog maar geloven kunt in de tranen die je huilt
Geef mijn armen vol liefde dan een kans
heb een beetje vertrouwen in mij.


Als je wat verborgen is in je hart
niet zo gemakkelijk zegt
kom dichterbij
fluister maar om te beginnen
heb een beetje vertrouwen in mij


als je met je rug tegen de muur staat
draai je dan om en zult zien
ik vang je, ik vang je op in je val,
heb een beetje vertrouwen in mij.


ik houd al zolang van je
verwacht niets terug
alleen dat je een klein beetje vertrouwen in me hebt
de tijd is onze vriend,
er komt geen einde aan
heb maar een beetje vertrouwen in mij
ik houd je overeind..



Vrijdag 30 maart – dag 33, psalm 8

Mijn heerlijkheid is
dat ik u mag noemen.
Heeft de aarde een stem? De hemel?
Dat ik het ben die zegt: u bent!
Ik, geen ijle engel:
bij vleze nog in staat aan U te denken,
het werk uwer handen te noemen
over velden, door zeeën.
Mijn weg een weg naar u te noemen,
vinden.                                                  Lloyd Haft



donderdag 29 maart - dag 32 'bloesem'

Geen boom meer zijn
verinnigen tot twijg

bloesem worden
gewichtloos
wiegen tegen de wind      Ellen Warmond




woensdag 28 maart - dag 31 - 'hoe kostbaar is een kwetsbaar mens'

Verraadt ons aller angst zich niet
in wie het leven weerloos liet?

De glasglans stemt de blazer mild.
De kaarsvlam vormt de hand tot schild.

De krokus wijst beton zijn grens.
Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens.   Okke Jager



Dinsdag 27 maart - dag 30 'vertrekken...'

Vertrekken is allereerst uit zichzelf treden
de korst van egoïsme stukbreken,
die ons gevangen tracht te houden in ons eigen 'ik'.


Vertrekken, dat is ophouden rond zichzelf te draaien,
alsof men het middelpunt van de wereld en het leven was.


Vertrekken, dat zich niet laten opsluiten binnen de problemenkring
van het wereldje waartoe we behoren;
hoe belangrijk dat ook mag zijn, de mensheid is veel groter -
en die moeten we juist dienen.


Vertrekken, dat is geen kilometers verslinden
zeeën oversteken, of supersonische snelheiden bereiken.

Het is in de allereerste plaats
zich openstellen voor anderen,
hen ontdekken, hen tegemoet gaan.  Dom Helder Câmara



Maandag 26 maart - dag 29 'omarm me toch..'

http://www.youtube.com/watch?v=wOSQyOzMSvE

Omarm me toch, mijn God,
ik laat mijn tranen stromen.

Luister, toe,
hoe ik bitter huilen moet,
om u roep.


Sytse Buwalda, countertenor
The Bach Choir & Orchestra of the Netherlands
o.l.v. Pieter Jan Leusink
Bron van de tekst: Ria Borkent,
Matteüs Passie


Zondag 25 maart – 5e zondag

De zondagen zijn feestdagen, en tellen niet mee bij de 40 stappen naar Pasen – elke zondag vieren we eigenlijk al de opstanding

Tekst  uit de Bijbel van deze zondag: Johannes 12:24, Waarachtig, ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht.


Als een graankorrel
afdalen in de duisternis
van de zwarte aarde.
Je toevertrouwen aan
dat wat je breekt,
zodat kiemkracht ruimte krijgt.
Vertrouwen op levenskracht
die doorbreekt;
uit het duister
naar het licht,
vruchtbaar leven wordt,
opnieuw,
geboren.
Brood voor velen.


Gelezen in Trouw: “Aan bevlogenheid gaat gemis vooraf. Bevlogenheid betekent uitkomen voor wat je raakt, maar waaraan je nog twijfelt. Wat is het dat mij ten diepste drijft? Als ik dat wil weten, moet ik mezelf afpellen en kom ik onvermijdelijk uit bij lastige eigenschappen en emoties. Bij schaamte, jaloezie, bij de rottige karaktertrek om altijd aardig gevonden te willen worden. Maar juist die emoties geven belangrijke informatie.” (Marja den Boer, schreef een boek over bevlogenheid)

Thema van deze week ‘een weg te gaan’.

zaterdag 17 maart 2012

40 dagen ZINspiratie week 4 'klein begin'


Zaterdag 24 maart – dag 28 ‘rimpeling van hoop’

Elke keer dat iemand opstaat voor zijn idealen,
of werkt aan het lot van anderen
of vecht tegen onrechtvaardigheid,
veroorzaakt hij een rimpeling van hoop.
En wanneer al deze verschillende rimpelingen,
uit miljoenen centra van energie en moed, samenkomen,
zullen zij een stroming vormen
die de machtigste muren van onderdrukking en weerstand
zal ondermijnen.

Robert F. Kennedy


Vrijdag 23 maart –dag 27

Onder de toegesloten, grijsgeworden
opperhuid der aarde
in de laatste gebleven warmte van voorheen,
het wachtend zaad.


Wij, in ons dragend
de vonk-van-hoop-doet-leven
die ons gaande houdt
in de dagelijkse tred van werk en vreugde,
plichten, liefde, lach,
zijn als het huis, dat wintermoe
de ramen opent
zich uit haar muren wringt
als een vlinder uit de cocon,

geur van verandering

winden van ver
trilling van straks door dor ritselend blad.          Marijke de Bruijne





Donderdag 22 maart – dag 26 ‘het is al begonnen..’

Blijf niet staren
op wat vroeger was
sta niet stil bij het verleden
Ik, zegt Hij, ga iets nieuws beginnen.
Het is al begonnen
merk je het niet?

Huub Oosterhuis, bij Jesaja 49:18,19

woensdag 21 maart - dag 25 'beautiful things.. mooie dingen'


een liedje over verandering:
http://www.youtube.com/watch?v=oyPBtExE4W0&feature=related

 



All this pain
I wonder if I’ll ever find my way
I wonder if my life could really change at all
All this earth
Could all that is lost ever be found
Could a garden come up from this ground at all

You make beautiful things
You make beautiful things out of the dust
You make beautiful things
You make beautiful things out of us

All around
Hope is springing up from this old ground
Out of chaos life is being found in You

You make beautiful things
You make beautiful things out of the dust
You make beautiful things
You make beautiful things out of us

You make me new, You are making me new
(al deze pijn - zal ik mijn weg ooit vinden, zal mijn leven ooit veranderen
deze aarde - zal alles wat verloren is ooit gevonden worden, kan een tuin groeien uit deze grond
Jij maakt mooie dingen uit het stof - jij maakt mooie dingen uit ons.
overal om ons heen komt hoop op uit oude grond, vanuit chaos wordt er leven gevonden in Jou.
Jij maakt me nieuw.. ) 

Dinsdag 20 maart – dag 24 ‘de aarde’

Je moet één keer per week in de aarde werken of de aarde voelen. Eigenlijk moet iedere mens verplicht worden één keer per week met zijn of haar handen in de aarde te werken of op een andere manier heel lijkfelijk de aarde voelen. We zijn uit de aarde genomen en keren er weer naar terug. Dat is geen theorie, het zegt alles over onze wortels en over onze realiteit. Die is niet zo mooi als velen denken. De aarde geeft ons realiteitszin. Want als je in de aarde werkt, of met je fiets een berg beklimt, ervaar je de hardheid en weerbarstigheid van de grond. Er gebeurt daardoor van alles met jezelf. Je stoot ook op de weerbarstigheid van jezelf, op de hardheid van jezelf en op de donkere kanten van jezelf. Als je met je handen in de aarde werkt of door het landschap hardloopt, maar je je handen, voeten en lichaam vuil aan de werkelijkheid zoals die is. Je leert dat je geen engel bent en je weet dan donders goed dat je op de bodem van je hart ook geen engel bent. Je leert ontdekken: wie ben ik. Het is dus belangrijk om met je handen te werken, om je lichaam vuil te maken, om het bidden af te wisselen met de handenarbeid en fysieke aanwezigheid in de schepping.

Dit is regel 2 van de ‘tien leefregels voor het bestaan van alledag’ die Leo Fijen formuleerde als vrucht van een reis langs abten en abdissen, godzoekers in kloosters verspreid over Europa.


maandag 19 maart, dag 23 'genade'

Komt een man bij de hemelpoort. Petrus zegt: 'Ik zal u vertellen hoe het hier werkt. Somt u al uw goede daden op. Dat levert u punten op. Zodra u honderd punten hebt, komt u de hemel in.'
De man begint vol goede moed: 'Elke zondag ging ik naar de kerk.' Dat is heel goed', zegt Petrus, 'dat is twee punten waard.'
'Twee punten maar? Ik heb daarbij tien procent van mijn inkomen aan de kerk gegeven', zegt de man. 'Heel goed! Dat is opnieuw twee punten erbij', zegt Petrus.
'Ik heb een voedselbank opgericht en ik heb als vrijwilligers gewerkt bij een opvang voor daklozen.' 'Goed zo! Dat is bij elkaar ook zeker een punt erbij.'
'Ehmm, mijn vrouw en ik waren 50 jaar getrouwd en ik ben haar altijd trouw gebleven, ook in mijn hart en gedachten.' 'Twee punten erbij!'
'Grote genade', zegt de man, 'dit red ik nooit.'
Zegt Petrus: 'Welkom, kom binnen!'



Zondag 18 maart, 4e zondag
De zondagen zijn feestdagen, en tellen niet mee bij de 40 stappen naar Pasen – elke zondag vieren we eigenlijk al de opstanding

deze zondag wordt in veel kerken het verhaal van de wonderbare spijziging gelezen - hoe 5 en broden en 2 vissen genoeg zijn voor heel veel mensen.

Meer dan droog brood
veel meer
brood èn vis
belegde boterham


een kind geeft het weg
haalt zijn rugzak leeg
geeft wat hij meenam
voor onderweg

Jezus neemt het,
geeft het
kleine beetje
en overvloedig wordt het;
meer dan genoeg.


Geef wat je hebt
overvloedig wordt het
meer dan genoeg.

vrijdag 16 maart 2012

@veertigdagen - volhouden

deel van het altaar in de St.Aldelbertabdij, Egmond
*deze teksten maken onderdeel uit van een twitterproject, waarbij in de veertigdagentijd elke dag tweets verstuurd worden door 14 oecumenische twitteraars, via @veertigdagen.
Men moet geduld hebben

met het onopgeloste in het hart
en proberen de vragen zelf lief te hebben,
als ontoegankelijke ruimtes,
als boeken, geschreven in volkomen onbekende taal.


Wanneer men de vragen leeft,
leeft men misschien geleidelijk,
zonder het te merken,
op een ongewone dag
binnen in het antwoord.    Rainer Maria Rilke

**

Maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden.
Romeinen 8,25

**

John McCain, de kandidaat van de republikeinen voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen in 2008, zat jaren in krijgsgevangenschap in Vietnam. Hij werd zwaar gemarteld. (..) Later vroeg men hem: Hoe houd je vol in zulke barre omstandigheden? Zijn antwoord luidde: "Twee soorten mensen gingen eraan onderdoor. Zij die onmiddellijk de moed opgaven en het hoofd in de schoot legden. En zij die optimistisch dachten: het duurt niet lang, met Kerst zijn we wel thuis. Degenen die volhielden, waren degenen die de brute feiten onder ogen zagen én ervan overtuigd waren dat ze ooit thuis zouden komen."
(uit een artikel van Nynke Dijkstra in Woord & Dienst, februari 2012

**

"Fix you", door Coldplay

http://www.youtube.com/watch?v=JI-o25K6B-E&ob=av2e

When you try your best but you don't succeed
When you get what you want but not what you need
When you feel so tired but you can't sleep
Stuck in reverse



raam in de kapel van het Liobaklooster, Egmond
And the tears come streaming down your face
When you lose something you can't replace
When you love someone but it goes to waste
Could it be worse

Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you

High up above or down below
When you're too in love to let it go
But if you never try you'll never know
Just what you're worth

Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you

Tears stream down your face
When you lose something you cannot replace
Tears stream down your face and I
Tears stream down your face
I promise you I will learn from my mistakes
Tears stream down your face and I

Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you

zaterdag 10 maart 2012

40 dagen ZINspiratie week 3 'geraakt'

  Vrijdag 16 maart – dag 21 ‘ontvankelijk’

Ontvankelijk blijven. – Uit nederigheid.
En om je zachtheid te redden.
Ontvankelijk blijven – en danken.
Hiervoor: dat je mag luisteren, zien, begriijpen -

Succes – ter ere van God of tot je eigen eer,
om de vrede onder de mensen of om je eigen vrede?
Het antwoord is beslissend voor het resultaat van je streven.


Dag Hammerskjold, secretaris-generaal van de VN van 1953 tot hij bij een vliegtuigongeluk omkwam in 1961.

En nog een liedje: ’Ik zou wel eens willen weten’ van Jules de Korte http://www.youtube.com/watch?v=cFlJ6EvicF0

Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de bergen zo hoog
Misschien om de sneeuw te vergaren
Of het dal voor de kou bewaren
Of misschien als een veilige stut voor de hemelboog
Daarom zijn de bergen zo hoog
Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de zeeen zo diep
Misschien tot geluk van de vissen
Die het water zo slecht kunnen missen
Of tot meerdere glorie van God die de wereld schiep
Daarom zijn de zeeen zo diep
Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de wolken zo snel
Misschien dat 't een les aan de mens is
Die hem leert hoe fictief een grens is
Of misschien is het ook maar eenvoudig een engelenspel
Daarom zijn de wolken zo snel
Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de mensen zo moe
Misschien door hun jachten en jagen
Of misschien door hun tienduizend vragen
En ze zijn al zo lang onderweg naar de vrede toe
Daarom zijn de mensen zo moe



donderdag 15 maart – dag 20 ‘de wereld’

psalm 123, door Huub Oosterhuis

Zoals mijn kind van vijf
met grote ogen naar mij kijkend
al mijn bewegingen volgend

mijn gezicht ziet verharden
als ik oog in oog sta
met de verachters van de vreemdeling

en hoe ik ziende de wereld
blind van tranen mij neerwerp
voor de troon van recht en vrede

zo, denk ik, ziet Gij mij ook


Hoe breekbaar we zijn...
http://www.youtube.com/watch?v=SAZmIpt7zmo



woensdag 14 maart - dag 19 'beschikbaar'




Armoede
is het beschikbaar stellen van je rijkdom

Gehoorzaamheid
is het beschikbaar stellen van je inzet

Celibaat
is het beschikbaar stellen van je hart,
van je aandacht
- iets prijsgeven van je privé-domein.

Door beschikbaarheid
keer je jezelf binnenstebuiten:
dodelijk voor je ego,
ruim baan voor God.

uit de leefregel van de Nikola-communiteit, een oecumenische leefgemeenschap, sinds 1964 gevestigd aan de Utrechtse Maliesingel. Kloosterlingen leggen een gelofte van armoede, gehoorzaamheid en celibaat af als ze intreden; in deze leefregel is er een eigentijdse verwoording gevonden van deze leefregels. zie: http://nikola-kommuniteit.nl/


Dinsdag 13 maart – dag 18 ‘een lied’

Zangles- Hein Stufkens

Ik zong dit liedje al te lang,
Het liedje zo braaf, zo bang
Zo in de maat, zo afgestemd
Zo aangepast en zo geremd
Toen zei de meester, Stop
Zing nu jezelf! En ik hield op en
Keerde tot mijzelf in. En zin voor zin
Welde uit vreemde, diepe bron
Een lied waar ik van leven kon



Maandag 12 maart – dag 17 ‘geen verweer’ 


Ik ben geen engel
Die verlossing brengt
Ben vleugellam
Sinds ik geboren ben
Al lijkt het soms
Of ik gewapend ben
Ik heb geen verweer

Ik dans niet meer
Op een gemaskerd bal
Dans op een koord
Al weet ik dat ik val
Open mijn armen
Voor wat komen zal
Ik heb geen verweer

Het is de tegenslag
Die sterker maakt
Al weet ik niet
Waarom de wereld draait
Het is de liefde
Die mij binnenlaat
En ik heb geen verweer

Wat je ook van mij maakt
Of in mij ziet
Wie ik ben
Dat weet ik zelf niet
Tast in het duister
Op elk gebied
Ik heb geen verweer

Ik sta hier en
Ik weet niet meer waarom
Ik dacht dat ik mezelf
Verklaren kon
Jouw ogen zijn
Voor mij de horizon
En ik heb geen verweer

Als jij ooit op een dag
In wit gekleed
Door de muren
Van mijn weerstand breekt
En aan mij vraagt
Of ik mij overgeef
Dan heb ik geen verweer

De bladeren vallen
Waar de wind ze waait
Zoals deze woorden
Die ik achterlaat
En of de liefde wel
Of niet bestaat
Ik heb geen verweer

Ik sta hier en
Ik weet niet meer waarom
Ik dacht dat ik mezelf
Verklaren kon
Jouw ogen zijn
Voor mij de horizon
En ik heb geen verweer




Zondag 11 maart
De zondagen zijn feestdagen, en tellen niet mee bij de 40 stappen naar Pasen – elke zondag vieren we eigenlijk al de opstanding

Vandaag wordt in veel kerken het verhaal gelezen waarin Jezus handelaars eigenhandig de tempel uit zwiept. Wèg uit het huis van God, met jullie.. de muntstukken rollen over de grond, de kraampjes gaan op de kop. Geen schreeuwerige braderie op een plek waar stilte zou kunnen heersen. Geen verkooppraat op een plek waar het gaat over relatie, over aandacht.

Heilige woede
als een zweepslag;
vuur spuwende ogen
van een eenling -
dapper
roekeloos
ergerlijk.
Als het Jezus niet was zou je zeggen… ‘die’s gek’.
Geld dat rolt,
oorverdovend
middelpunt
van aandacht.


Heilige woede -
wat verdient je kwaadheid,
wat is woede waard?
Wat raakt je..?

thema van deze week: 'geraakt'

zaterdag 3 maart 2012

40 dagen ZINspiratie week 2: 'God ontmoeten'

Zaterdag 10 maart – dag 16   ‘Hoe mooi…’



Ik heb de hele winter niet geweten
dat er van U, diep in het dode woud,
ergens wat goud bedolven lag.

Met lege hand en hart
en tot geen offeranden klaar
trad ik in 't bos en en vond
Uw eerste krokus in de zon.
Hij stond zo schitterend
op het donkergroene mos,
zo enig licht
tussen het koude naakte hout,
en iets
wat ik de ganse winter was vergeten
ging weer aan 't smeulen
met een teedre gloed.

Zo stond ik lang en gelukkig verenigd
met die kleine krocus in de zon,
en wist opeens
hoe diep de kleinste dingen leven
en zei heel simpel: God, hoe mooi.

Paul Verbruggen

vrijdag 9 maart – dag 15

‘God zoeken.. en naar de ander gestuurd worden’
 
Tegen mensen die God zoeken, zeg ik:
ja, je zult hem vinden,
maar bevrijdt eerst de slaven,
kleedt de naakten, voedt de hongerigen,
laat de daklozen binnenkomen in je huis.
Dat de mensen elkaar onderling niet helpen,
dat is de doodzonde!

De mens die vraagt: God waar bent U?
Weet dat het antwoord van God
er niet in bestaat mij te antwoorden,
maar mij terug te sturen naar de Ander,
ook al is hij de stoorzender
en bij uitstek ongewenst,
de dakloze, die je tapijt bevuilt.


Emmanuel Levinas in 'Medemens'

Donderdag 8 maart – dag 14 ‘zoeken en vinden’

U2 zingt met een gospelkoor in een kerk in Harlem “I still haven’t found what I’m looking for”

http://www.youtube.com/watch?v=M8Wt3dhF4fU&feature=fvwrel

Ik heb de hoogste bergen beklommen
door vlaktes gerend
om jou te vinden..


Maar ik heb nog steeds niet gevonden,
wat ik zoek.


Ik kuste honingzoete lippen
vingertoppen die genazen
Ik sprak met de tong van engelen
hield de hand van de duivel vast


het was warm in de nacht
ik was koud als steen


Ik geloof dat het koninkrijk komt
dat alle kleuren dan ineen bloeden
Jij maakte los en bevrijdde me
droeg het kruis van mijn schaamte
ik geloof..


Maar ik heb nog steeds niet gevonden wat ik zoek

Woensdag 7 maart – dag 13 ‘psalmen zingen’

Fragment uit psalm 91, Huub Oosterhuis

Wie woont onder de hoede van …
overnachtend in de schaduw van
een god almachtig –


Ooit gewoond onder jouw hoede – ik
in jouw schaduw overnachtend?
Ooit gezegd ‘mijn toevlucht jij
mijn vaste burcht
God van me, op jou bouw ik?’
Misschien gezongen, mee,
woorden in een grote vorm gegoten
melodie van eeuwen her ..
je waagt je mee, ja  - nee

mijn toevlucht jij
God van me, op jou bouw ik.

Dinsdag 6 maart – dag 12 ‘God ervaren’

Robin van Galen, waterpolocoach die in 2008 olympisch goud haalde met zijn ploeg ging 2 dagen voor vertrek naar de Chinese Spelen naar de kerk in Driebergen. Dominee Timmerman gaat voor. Hij kent Robin van Galen niet.
Van Galen: ‘ik blader het liturgieboekje door en mijn oog valt op de titel van de preek: “Gaan voor goud”. Dat is toevallig, denk ik, het in de kerk nooit over sport. De dominee vertelt hoe God het beste uit zijn mensen naar boven wil halen. Hij maakt de vergelijking met een coach. God inspireert de wereld en de mensen, zoals een coach zijn team. Dat kan toch geen toeval zijn?
Wij komen in de finale van de Olympische Spelen en een uur daarvoor moet ik het team toespreken. Ik besluit om deze ervaring aan de speelsters te vertellen, omdat zij mij zelf zo diep geraakt had. Ik vertel dat ik geloof in hun kwaliteiten. (..) De ploeg wist van mijn geloof, maar ik realiseerde mij heel goed dat ik me hiermee kwetsbaar opstelde. Het verhaal valt goed, zowel bij de vrouwen die gelovig zijn opgevoed als bij de vrouwen die er niets mee hebben. Het is een emotioneel moment, dat volgens mij het verschil tussen winnen en verliezen bepaalde.’
(interview door Kees Posthumus, Woord & Dienst februari 2012)


Maandag 5 maart – dag 11 ‘opgevangen’

"Lean on me" een fragment uit de film Pina van Wim Wenders:
http://www.youtube.com/watch?v=tOAZqY2h-nM

Want waar ben ik, als Gij niet wijd en zijd
waakt over mij en over al mijn gangen.
Wie zou ik worden, waart Gij niet bereid
om, als ik val, mij telkens op te vangen.
                                               Huub Oosterhuis


Zondag 4 maart
De zondagen zijn feestdagen, en tellen niet mee bij de 40 stappen naar Pasen – elke zondag vieren we eigenlijk al de opstanding

Vandaag wordt in veel kerken het verhaal van de verheerlijking op de berg gelezen (Marcus 9: 2-10)*

Op de berg
Onderweg...
Even is het licht, lichter;
uitzicht,
inzicht,
overzicht.

Stilte,
wind die suist,
fluistert -
een stem?
Opgetild.

Daar beneden
loopt de weg
verder..

http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Marcus+9%2C2-13&id18=1&l=nl&set=10

Thema van deze week: ‘God ontmoeten’

vrijdag 2 maart 2012

40 dagen ZINspiratie vanaf Aswoensdag 'beginnen'

Zaterdag 25 februari – dag 4

Een gebed uit Iona*

You are the ache in my side,
all the hunger.

You are my longing
and the hard struggle
to become whole.

You are the face of my desire

Jij bent de honger in mijn lijf
alle honger.

Jij bent mijn hunkeren
en het gevecht om heel te worden.

Jij bent het gezicht van mijn verlangen.

* Zie www.ionagroep.nl


Vrijdag 24 februari – dag 3

Over vasten…

Tv-priester Roderick Vonhögen daagt de Nederlanders uit om de komende tijd twee dagen op water en brood te leven. In de kerkelijke traditie begint het vasten na het carnaval. "Dat is tegenwoordig een slappe hap geworden; ik daag mensen weer uit om weer eens te ervaren hoe het is om te vasten", aldus de tv-pastor in Dit is de Dag.
Zelf gaat hij op woensdag en vrijdag op water en brood. "En rond een uur of drie neem ik een gewone maaltijd zonder vlees. Het is een klein offertje waardoor ik geld uitspaar voor de allerarmsten". De 10 euro per dag komt ten goede aan arme inwoners van Ethiopië.

Anselm Grün, monnik,schrijft: Het vasten was altijd een belangrijke oefening in monnikenleven. Het afzien van eten confronteert de monnik met gevoelens die hij vaak genoeg wegduwt met eten. We kennen allemaal het mechanisme waarbij we teleurstelling of ergernis compenseren met eten. We willen ze niet ervaren. Omdat ik bij het vasten afzie van deze vorm van troost, word ik met mijn waarheid geconfronteerd. Ik kom in de woestijn, waar ik me niet meer kan verstoppen voor mijn hartstochten en emoties, maar ermee moet vechten.


Vasten gaat over geloven-in-actie, dagelijks, lijfelijk. Wat eet je, wat doe je met je tijd, met je geld, hoe ga je om met je lijf, wie en wat geef je je (onverdeelde) aandacht.


Donderdag 23 februari dag 2

http://www.youtube.com/watch?v=Icly7sk3gEU (liedje van Sara Kroos ‘aarzelend begin’)
Een aarzelend begin
van verandering -
het besef dat verandering mogelijk is,
dat verandering nodig is..?

Vastentijd: verkennen van je grenzen
en de ruimte van je verlangen.
Wat heb je echt nodig?


Aswoensdag 22 februari dag 1
 
Veertig dagen, weken, jaren,
wachten, weten en ervaren
dat iets nieuws, verandering
met vreugd en moeite samenging.

Veertig dagen nog tot Pasen
tot de winter is gegaan
en het lengen van de dagen
kou en duister gaan verjagen
en het leven op zal staan.

Veertig weken duurt het groeien
van het ongeboren kind
in de warme schoot van moeder
tot het klaar is om te komen,
volheid is en nieuw begin.

Veertig jaren van een leven
zijn naar mensenmaat een tijd
om te leren en te delen
wat met moeite werd verkregen,
daardoor worden mensen vrij.

Veertig dagen nog tot Pasen,
soms een tocht door de woestijn
om te leren en te vragen
hoe je duister kunt verjagen
om met Pasen klaar te zijn.    Marijke de Bruijne

40 dagen ZINspiratie week 1 'oefenen'

40 dagen ZINspiratie
oefenen’
Veertigdagentijd
– tijd van bezinning,
stappen tellen.
Toeleven het licht van Pasen.
Stapje voor stapje, verandering.

Zaterdag 3 maart - dag 10 - oefening in kijken

Iconen helpen ons om anders te kijken,
om een andere werkelijkheid te zien.
Een werkelijkheid waarin iemand naast je gaat.
Een hand op je schouder legt.
Iconen - een oefening in kijken met je ziel.

Deze icoon die de vriendschapsicoon wordt genoemd wordt veel gebruikt in Taizé, oecumenisch klooster in Frankrijk waar jaarlijks vele jongeren een week doorbrengen. (www.taize.fr). Ook dit meditatieve lied komt uit Taizé: 'Behoed mij'..
http://www.youtube.com/watch?v=DpmlQOTFEeE&feature=related


Vrijdag 2 maart – dag 9 'Slaapwandelaars'

God is altijd gul. Er zijn momenten dat ik denk dat er niets gebeurt, maar dat komt omdat ik vaak afwezig ben, er niet bij ben. Bij een storm moet ik er wel bij zijn, anders loop ik het gevaar dat ik in zee val. We zijn in het leven vaak slaapwandelaars: als we de omgeving niet meer in ons opnemen, als we niet meer sterk het gevoel beleven van de plaats waar we wonen. Het gebeurt mij ook geregeld. Ik kan het merken aan mijn kamer die rommelig wordt. Ik ga kleine dingen verwaarlozen. Dat gebeurt als ik me niet meer bewust ben van de waarde van de plek.

Daniël van Santvoort, abt van een Trappistenklooster op Caldey Island voor de kust van Wales (waar het flink kan stormen), geïnterviewd door Leo Fijen, in "De reis van je hoofd naar je hart. Leefregels voor het bestaan van alledag"


Donderdag 1 maart – dag 8
 
Goed is
dat je niet doet wat slecht is
niet achter oplichters aanloopt
niet met het kwaad heult
niet je schouders ophaalt
'Kwaad, ach, zo is de wereld'.
 
Goed is dat je goede woorden
overweegt en wil:
Heb je naaste lief die is als jij
de vluchteling, de arme, doe hen recht.

Prent ze in het hart van je verstand,
die woorden
zeg ze voor je uit
gezegend ben je
een boom aan stromen levend water
vruchten zul je dragen
blad dat niet vergeelt
het zal je goed gaan.
 
Oplichter
ongezegend zal je zijn.
Een storm steekt op
je waait de leegte in.   (psalm 1, naar Huub Oosterhuis)



Woensdag 29 februari – dag 7
Mensen zullen zich altijd blijven vergissen. We kunnen en zullen altijd tekortschieten. We kunnen onbedoeld verkeerde handelingen verrichten. Hoezeer we ook onszelf en de ander pogen te beschermen tegen hoogmoed en dwaling, als mens zijn en blijven we fundamenteel kwetsbaar en kunnen we ons nooit helemaal veiligstellen.
Er is ook geen enkele garantie dat de zin van ons leven altijd bewaard blijft. We zijn en blijven in allerlei opzichten kwetsbaar: fysiek (denk aan pijn, onlust, de dood), cognitief (onwetendheid, vergissing, ambivalentie), emotioneel (verliefdheid, woede, jaloezie), moreel (eigenbelang, lafheid, benepenheid) en motivationeel (onmacht, traagheid, verwarring). We blijven altijd afhankelijk van de ander die ons pijn kan doen en kan kwetsen en verlaten. Ook wat we ten diepste van belang achten, kan verloren gaan.
Hier ligt de inzet van de actuele levenskunst: het zoeken van balans tussen hoop en wanhoop, door geestelijk weerbaar te zijn en te leven vanuit een eigen levenshouding. Door persoonlijke aandacht en zorg voor onszelf ontwikkelen we ons zo goed mogelijk tot burger, partner en vriend. Levenskunst biedt geen garantie dat we de controle behouden, noch dat we de kwaliteit van ons leven voorgoed veiligstellen. Maar ze helpt wel om telkens opnieuw innerlijk orde te scheppen ..

Uit: Joep Dohmen, “Tegen de onverschilligheid. Pleidooi voor een moderne levenskunst.”


Dinsdag 28 februari – dag 6

Er is een soort niets dat ik zoek. Wat je overhoudt
Als je uit de kom van je beide handen hebt willen drinken:
Je beide handen. Geurend lanterfanten door de tuin.
Ik heb een ligstoel onder me waarin ik zo laag als ik maar

In mezelf kan liggen, op mijn rug, het onderste wat ik heb, lig
Hoe is dit liggen? Zoals je cognac afmeet door het glas
horizontaal te liggen, zo is dit liggen, ik heb niet veel van mezelf
nodig om vol te zijn, wat ik nodig heb is vooral: weinig

Er is te weinig weinig. De vergevingsgezindheid
van het niets waarin wij, als we eveneens
niets zouden zijn, zouden passen.

De lucht is blauw als vergeetachtigheid
De lucht is zo blauw als het blauwsel waarmee destijds
Linnen werd gewassen om witter te zijn

Herman de Coninck


Maandag 27 februari dag 5

Stef Bos zingt:
En ik wil steeds meer steeds minder..

  Ik wil steeds minder, minder meer..
 

 
Jezus zei: Verzamel geen schatten op aarde waar mot en houtworm ze aantasten, waar dieven inbreken om ze te stelen. Verzamel schatten in de hemel. Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn.
Matteüs 6:19-21
 
Zondag 26 februari
De zondagen zijn feestdagen, en tellen niet mee bij de 40 stappen naar Pasen – elke zondag vieren we eigenlijk al de opstanding…

Woestijn

In vele kerken wordt op de eerste zondag van de veertigdagentijd het verhaal gelezen van ‘de verzoeking in de woestijn’. Voor Jezus in het openbaar actief wordt trekt hij zich terug op een stille en eenzame plek en vast 40 dagen lang. Terwijl hij zich zo oefent in zelfbeheersing komen de verleidingen dubbel op hem af; de duivelse verleidingen van de gemakkelijkste weg.

Jezus zoekt de woestijn op,
de leegte;
confrontatie met stemmen die verleiden
tot de gemakkelijkste weg.

Het comfort – consumeren zonder te denken;
de sprong – de spanning en de kick waardoor je voelt dat je leeft;
de macht – die maakt dat je je belangrijk voelt.
Onze tijd vraagt om een woestijn,
om leegte,
zelfbeheersing.

Niet aanhollen achter nieuwsgierigheid, hulpvaardigheid, geldingsdrang..
Onze tijd vraagt om een woestijn
van zwijgen en wachten
zoals het waken om het bed van een zieke.
Niet wegvluchten voor kwetsbaarheid,
maar oefenen in kracht om waarachtig te leven;
oefenen in blijven.
* Matteüs 4: 1-11; Marcus 1: 14, 15; Lucas 4: 1-13

Thema van de vorige week was ‘beginnen’, van deze week ‘oefenen’