Mijn missie: de tegenstem van het
evangelie laten klinken, in het verlangen dat mensen ervaren dat God met ons
omgaat. Ik wil ruimte
maken – plekken open houden - voor de verhalen over God en mensen, in een
cultuur waar kennis en ervaring van de God van de Tora en de profeten en van Jezus
Christus bepaald niet vanzelfsprekend is.
Er is geen nut (– zo vind je gelukkiger leven of verantwoordelijker leven), geen claim ( – het ware leven is hier te vinden), geen
norm (– dit is hèt goede leven) .. Geraakt-zijn en
relatie, niet van mij als individu maar van de ' wolk van getuigen' vormen de grond voor het 'getuigen'.
Kerk – als gemeenschap
van mede-leerlingen door de eeuwen heen - is daarvoor mijn basis, en de plek
waar ik mensen wil uitnodigen om kennis en ervaring op te doen.
 |
| Kerk onderweg: dauwtrappen, Hemelvaartsdag 2010 |
Het instituut kerk
biedt daarvoor de mogelijkheden, maar is tegelijk een beperking.
Dat 'naar de kerk gaan' voor velen alleen betekent: op zondagmorgen om 10 uur in een gebouw in een bank schuiven, dat vind ik jammer. Ik wil het begrip 'kerk' veel meer oprekken, mogelijkheden verkennen.
Dat 'naar de kerk gaan' voor velen alleen betekent: op zondagmorgen om 10 uur in een gebouw in een bank schuiven, dat vind ik jammer. Ik wil het begrip 'kerk' veel meer oprekken, mogelijkheden verkennen.
Het liefst zoek ik
naar sporen van kerk op de pleinen en in de huiskamers – of die nu uit stenen
bestaan, of virtueel gebouwd zijn – daar waar mensen leven.
Praktisch kiezen we in
de gemeente Cothen voor 2 sporen:
- dat van de klassieke
gemeente, die elkaar ontmoet op zondagmorgen
- en dat van het
diffuse 'netwerk' er omheen, van mensen die zich niet zo verbinden
Het vreet energie om
op beide sporen verder te gaan. En de vraag blijft knagen, of er genoeg
gemeente overblijft om het netwerk te voeden: wat als de gemeente 'op' raakt? Maar ik kan niet anders.. de drang om het evangelie uit te dragen is te groot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten