Geniet er maar van..!

Waarom krijg ik vaak zo’n jeuk van de goedbedoelde raad ‘geniet er maar van!’…

Is het omdat genieten niet op commando gaat, maar juist gebeurt in de ontspanning van het loslaten? Het is geen project maar een kadootje..
Met dit soort geniet-adviezen dreig je je zorgen te gaan maken ‘of je er wel genoeg van geniet’.. Terwijl geluk toch juist ligt in het opgaan in wat je doet. En dat lukt niet als je met een score-formulier naar jezelf blijven kijken of je wel op alle punten scoort. 

Bij de voorbereiding van een afscheidsdienst verdiepte ik me in Prediker. En daar stuitte ik ook op een opdracht tot genieten. ‘Ik heb vastgesteld dat voor de mens niets goeds is weggelegd, behalve vrolijk te zijn en van het leven te genieten’.

Prediker is een echte realist; vaak balancerend op het randje van zwartgallig pessimisme. Er is veel verdriet en onrecht onder de zon. En dus.. moet je genieten. Huh?
Ja, je moet er maar van genieten.. Of eigenlijk: er zit niets anders op, er blijft niets anders over..
Maar Prediker bedoelt niet het genieten van kopen zonder rem, van feesten zonder einde, van reizen zonder grenzen, de ongebreidelde bevrediging van je behoeften.
Het is het genieten van wie veel meegemaakt heeft, van wie tekort komt, ziek geworden is, of iets is kwijtgeraakt.
Het is het genieten van iemand die veel moet missen, die door het leven getekend is, maar toch dankbaar leeft en ontvangt wat er aan moois is. Dat is echt genieten… dankbaar ontvangen wat er wèl is.

Gelukkig wie nederig van hart zijn.. gelukkig de treurenden.. horen we uit de mond van Jezus in het nieuwe testament. Zij hebben meer besef, meer talent om te genieten.. Maar vaak gaat dat niet vanzelf; je moet daar een gevecht met jezelf voor leveren..

‘Geniet er maar van..’ het is een opdracht die zo gek nog niet is. Het is er één om naar te luisteren.