woensdag 17 april 2013

gave van tranen

Er zijn dagen dat er zomaar ineens tranen prikken achter mijn ogen.
Schijnbaar zonder reden..
Dagen waarop verdriet en gemis dat ik tegenkom me vullen, net tot over het randje..
'De gave van tranen' - ik vind dat een troostrijk beeld.
Het is een geschenk dat je zo geraakt kunt worden; het is iets om te ontvangen.
En je tranen zijn als een geschenk aan de ander, of jezelf.
Het is het minste wat je doen kunt.



via collega Kim Magnée - de Berg dit verhaal, ook over de gave van tranen:

God had medelijden met Adam en Eva omdat ze beiden zo’n spijt hadden van hun daad. Hij vergaf hen en zei tot hen:- Mijn arme kinderen. Ik heb jullie geoordeeld, en veroordeeld tot verbanning uit de tuin van Eden, waar jullie zo gelukkig waren.Nu zullen je gaan bevinden op een plaats waar de ellenden groot zijn en de rampen vele. En toch, desondanks, onthoudt dat ik jullie niet in de steek laat en dat ik van jullie blijf houden.En omdat jullie leven zo bitter zal zijn bied ik jullie een van de juwelen uit mijn schatkist: de traan.Zo, wanneer de pijn op zijn grootst is, jullie geest in rouw, zullen jullie ogen huilen en jullie ellende zal dragelijker zijn. Zo zullen jullie vertroosting vinden.Nauwelijks had God gesproken of de tranen stroomden over de wangen van Adam en Eva en vielen op de aarde.Adam en Eva lieten deze erfenis na aan hun kinderen en nakomelingen tot het einde der tijden, het vermogen om tranen te vergieten.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten