inkeer

Tot inkeer komen heeft een actieve klank; het raakt aan je bekeren, een andere weg inslaan, op je schreden terug en opnieuw beginnen..maar dan geheel anders. Een ommezwaai, zoiets..
Inkeer klinkt tegelijk als het tegenovergestelde van beweging: het gaat over je naar binnen keren, je richten op wat er in je omgaat. Niet rennen en vliegen, achter het eerste aan wat langs komt, maar stil zijn, stil zitten, stilstaan bij je innerlijk.
Ik heb een weekend lang geoefend met meditatie. Met inkeer. Blijven zitten en stil worden. Eigenlijk gaat het bij meditatie over aandacht, en één ding tegelijk doen. Voorwaar een uitdaging voor een multi-taskend modern mens, bij wie regelmatig de melk overkookt omdat ik niet het geduld heb om erbij te blijven staan. Altijd nog wel even snel iets te doen.. liefst twee dingen tegelijk. Sms-en op de fiets, bellen terwijl je de planten watergeeft, was opvouwen voor de tv.. Herkenbaar?
Bij meditatie probeer je dus één ding te doen, met aandacht. Op een meditatiekruk zitten en bewust ademhalen. Met heel je aandacht kijken naar een boom en zo allerlei details opmerken. Je concentreren op muziek of een afbeelding. Of gewoon stofzuigen, tandenpoetsen, een rozijn eten ;-) Als je je aandacht echt richt op iets, heb je geen ruimte over om te denken aan andere dingen. Je bent dan helemaal in het hier en nu. Je gaat er in op, en kunt de tijd vergeten. Alsof tijd even overgaat in eeuwigheid. Terwijl ik al doende vaak lijstjes aan het maken ben van wat ik nog moet doen, of me afvraag of wat ik gedaan heb niet beter had gekund. Niks hier en nu, ik ben in gedachten overal en nergens.
Ruimte maken en aandacht hebben voor het hier en nu, daar gaat het om. Maar waarom zou je dat doen? Behalve dat het goed is tegen stress.. denk ik dat het de kans vergroot hier en nu iets te 'zien' wat je eerder niet zag. Omdat je er te snel langs holde, of ondertussen aan het sms-en was.
Niet dat meditatie per se iets oplevert. Je kunt het zien als een ontmoeting die zich niet laat dwingen.
Meditatie is een manier van oefenen om open te staan, voor het geval dat.. Het zitten op je krukje, kussen of matje is een oefening in er klaar voor zijn, voor de ontmoeting. NIet per se daar, ter plekke, maar in het dagelijks leven. In alles wat je doet of meemaakt draait het er om aandachtig en open te zijn.
Tot inkeer komen dus, met als doel om mijn dagelijks leven een beetje anders in te richten. Met meer aandacht leven.