zondag 7 december 2014

in het zand

Ze staan klaar met stenen in de hand. Het zijn oordelen die de vrouw die beschuldigd wordt van overspel zo om de oren zullen vliegen. Het zouden ook tweets kunnen zijn.
Moraalridders zijn het. Allemaal mannen? Ze weten wat wel en niet kan, in moreel opzicht.
Dan stapt Jezus in de kring. Hij spreekt niet degene aan die het mikpunt is van morele verontwaardiging. Hij spreekt degenen aan die klaar staan om te gooien.
Wie zonder zonden is, laat die de eerste steen werpen.
Ze druipen af terwijl hij zich bukt om in het zand te schrijven.
Generaties hebben zich het hoofd gebroken over de vraag: wat schrijft Jezus? En waarom in het zand?
Het staat er niet en niet voor niets... want het gaat ons niets aan wat hij schrijft.
Het is iets tussen deze vrouw en Jezus. De spiegel die hij haar voorhoudt, zijn advies, zijn oordeel misschien - het is niet voor ons. Dat blijft tussen hen.
En het is zomaar uitgewist. Met één handbeweging.
Ging het op twitter ook maar zo.

(Johannes 8: 1 - 11)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten