Ze was op de fiets onderweg naar huis aangereden. Mijn ouders gingen naar het ziekenhuis. Ze lag in coma maar zou later stapje voor stapje herstellen. De oude werd ze nooit meer.
Jarenlang kon ik geen sirene horen zonder inwendig in elkaar te krimpen. Terwijl ik niets van het ongeluk gezien had en die sirene nooit gehoord had zorgde het geluid voor een schrik reactie. Een sirene deed zeer, steeds weer.
Afgelopen september ging mijn jongste - een dochter - naar de brugklas. In een toevallig gesprek in mijn werk kwam een ongeluk ter sprake. Toen pas, meer dan 30 jaar na dato, stelde ik me voor hoe ze daar gelegen moet hebben, op de weg. Voor het eerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten