herders op Roze zaterdag

Schapen zonder herder zijn het, die Jezus in beweging zetten in Matteus 9, 36. Afgemat, ziek, zoekend… Jezus zendt de leerlingen uit als herders voor hen, om voor hen te zorgen. Want herders hebben ze nodig.
Ik moest zo aan deze tekst denken gisteren, toen het verdrietige nieuws kwam dat de lhbt gemeenschap niet welkom is in de kathedraal van den Bosch, voor een viering en een zegen van de bisschop op Roze zaterdag. Er waren waarschijnlijk teveel schapen – medegelovigen, en herders – priesters in het bisdom, die moeite hadden met deze open deur.
Het lijkt erop dat de moeite vooral zat in de het feest-gehalte van de Roze zaterdag. Waren het maar alleen gewonde, zichtbaar afgematte, ingetogen schapen geweest, de bezoekers van Roze zaterdag, dan was de deur misschien wel open gegaan. Maar het vieren van het leven, ook lichamelijk, en uitbundig, lijkt een brug te ver.

Les Noces de Cana, Louis Kahn, 1949

Ik troost me met de gedachte, dat Jezus wel aanschoof bij een huwelijk, aan tafels waar vrolijk gedronken en gegeten werd. Hij zag wel, dat daar ook moede en afgematte mensen zaten, op zoek naar een zegen, naar gezien worden door de Eeuwige. Die Jezus zendt zijn herders uit – ook op feesten en partijen, waar de afwijzing wordt weggedanst en het verdriet even vergeten, waar het leven gevierd wordt, tegen de klippen op. Om daar tot zegen te zijn.. om het leven in zijn geheel te zegenen.