Toen ik de vrolijk uitgevallen uitnodigingen door wat brievenbussen schoof realiseerde ik me ineens: de kerkdienst staat er helemaal niet op! Hadden we de buren niet moeten uitnodigen voor de dienst, of die tenminste moeten noemen? Of is het juist goed om alle ruimte te laten om alleen te komen koffie drinken? Want dat wij er om 10 uur al zijn en iets doen waar ze welkom bij zijn, dat weten ze toch wel...? Of niet?
Het was een mooie viering met als thema vergeving - actueel genoeg eigenlijk. Toen we in de kring stonden en brood en wijn bijna rond was sloeg de klok elf keer. Ik schrok ervan. Wat als de buurt stipt op tijd op de stoep stond? Dan vonden ze de deur dicht..dat was nou net niet de bedoeling.
Voor we het slotlied in zetten zei ik dan ook: "Zet de deuren maar alvast open". En toen de koster de deur opentrok bleken er twee mensen in het halletje te staan. Ze kwamen nog even binnen voor het slotlied en de zegen.
Toen we allemaal weer buiten stonden kwamen er meer buren aangewaaid voor de koffie. Misschien was het juist wel doordat ze gewoon voor de koffie waren uitgenodigd, dat ze zich welkom voelden. Niet thuis in een kerkdienst thuis voelden ze zich wel van harte uitgenodigd door de mensen van de kerk.Het was bijzonder om op zondagmorgen kerk en buurt zich te zien mengen met elkaar. Buren kwamen elkaar tegen in de tuin van de kerk. En het voelde eigenlijk heel gewoon...
