De zon op het Amsterdamse IJ doet me dieper ademhalen. Op de Kop van Zuid, uitkijkend over de Maas midden in de stad, kom ik een beetje thuis. Toen ik aan de Krommerijn woonde werd ik rustig van het stromende water. En nu ik in Wijk bij Duurstede woon, loop ik naar de Lekdijk om in de verte de binnenschepen te zien aankomen. Het liefst zit ik in het zand aan zee, om eindeloos te luisteren naar het geluid van de golven.
Water dat stroomt voedt mijn vertrouwen in 'flow'; vertrouwen dat wat vastzit ooit in beweging zal komen. Nu misschien nog niet, maar ooit..
Geloven en 'flow' hebben voor mij veel met elkaar te maken. Gisteren mocht ik vanaf de kansel (s)preken over het verhaal van Zacheus, de 'zakkenvuller' die door Jezus opgemerkt uit zijn boom klimt en zijn leven verandert in de goede richting. Waar Jezus verschijnt komt ‘flow’ - dat wat vast zit gaat stromen, een mens komt in beweging.
'Jezus die langs het water liep' (de eerste regel van een lied dat in de kerk gezongen wordt) wist mensen aan te spreken op hun verlangen, diep verborgen misschien. Ze veranderen hun leven.
Zo is God, vermoed ik...
De hele preek over Zacheus is na te lezen op de website van de Protestantse gemeente Houten. kerkdiensten kun je daar ook terugluisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten